به نقل از «ایرنا»

سفیر ژاپن: علاقمند به افزایش تعاملات فرهنگی با آذربایجان شرقی هستیم

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۸۸۰۴

به گزارش روز پنجشنبه ایرنا به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، کازو توشی آیکاوا در دیدار با سید قاسم ناظمی افزود: تبریز و آذربایجان شرقی در طول تاریخ همواره نقطه اتصال بین شرق و غرب بوده و آماده گسترش روابط با این استان هستیم.

سفیر ژاپن در ایران اظهار امیدواری کرد تا برگزاری برنامه های هنرمندان ژاپنی در ایران نقطه عطفی برای تبادل فرهنگی میان ملت‌های این دو کشور باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت: موسیقی زبان جهانی است و ما می توانیم در حوزه های مختلف همچون تئاتر و سینما نیز تبادل فرهنگی و هنری داشته باشیم.

آیکاوا ویژگی‌های تاریخی و فرهنگی تبریز و اماکن فرهنگی این شهر را فرصت مناسبی برای گسترش ارتباطات فرهنگی و هنری میان دو کشور عنوان کرد.

فرهنگ و هنر زبان ارتباط ملت هاست

سیدقاسم ناظمی هم در این دیدار با اشاره به تاثیر فرهنگ در روابط بین ملت‌ها، فرهنگ و هنر را مقدم بر سیاست و دیگر مناسبات مرسوم عنوان کرد و گفت: در دنیای کنونی فرهنگ و هنر حرف اول را می‌زند و ملت‌ها این زبان را بهتر درک کرده و از این مسیر ارتباطات بهتری با هم برقرار می‌کنند.

وی افزود: کشورهای ایران و ژاپن به عنوان دو کشور شرقی که نگرشی همسان و نزدیک به هم نسبت به دنیا و انسان دارند می‌توانند با تکیه بر اشتراکات فرهنگی ارتباطات دقیق‌تر، گسترده‌تر و تاثیرگذارتری داشته باشند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با اشاره به برخی ظرفیت‌های فرهنگی،‌ علمی و اجتماعی این دو کشور که به فرهنگ شرق متعلق هستند بر لزوم گسترش ارتباطات فرهنگی تاکید کرد.

ناظمی به تاثیرپذیری فرهنگ و هنر دو کشور ژاپن و ایران از یکدیگر اشاره کرد و گفت: فرهنگ و هنر دو کشور ایران و ژاپن می توانند در کنار یکدیگر مبین مضامین انسانی که ریشه در فرهنگ شرقی دارد باشند و این فرهنگ متعالی را به  مردمان دنیا بنمایانند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اظهار امیدواری کرد تا ارتباطات فرهنگی بین اهالی فرهنگ و هنر و دانشگاهیان ایران و ژاپن گسترش یابد.

وی افزود: یکی از راههایی که می‌تواند به این روابط کمک کند احصاء توانمندی‌ها و فرصت‌هایی است که نهادهای علمی و فرهنگی و پژوهشی ژاپن می تواند در اختیار هنرمندان نویسندگان و پژوهشگران ایرانی قرار بدهند.

ناظمی اظهار کرد: ما در چند حوزه می توانیم تبادل تجربه داشته و کارهای مشترک انجام دهیم به عنوان مثال سینما، ادبیات، معماری و هنرهای تجسمی می‌تواند منجر به تولید آثاری مشترک با محتوا و مضامینی ریشه دار در فرهنگ دو ملت باشد.

برچسب‌ها وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی سفیر ژاپن

منبع: ایرنا

کلیدواژه: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی سفیر ژاپن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی سفیر ژاپن فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی فرهنگ و هنر دو کشور ملت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۸۸۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

میدان شهرت در ایران

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، کتاب «میدان شهرت در ایران» اثر پژوهشی احسان شاه‌قاسمی (عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران) است. این پژوهش به بررسی نقش سلبریتی‌ها در جامعه ایران می‌پردازد و به جنبه‌هایی از این صنعت نوپدید در کشورمان اشاره دارد که تاکنون دیده نشده‌ است. 

 این کتاب با مقدمه آرتور آسابرگر که یکی از بزرگ‌ترین استادان و پژوهشگران زنده علم ارتباطات در دنیا است، از سوی انتشارات پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. کتاب «میدان شهرت در ایران» در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی پژوهش فرهنگی در محور رسانه و ارتباطات به‌عنوان اثر برگزیده معرفی شد.

 سه فصل اول کتاب به توضیح تاریخچه شهرت در ایران، شالوده‌های شهرت، نقش صنعت شهرت در سلبریتی‌سازی و... اختصاص دارد.

در سه فصل دوم، به مسائلی همچون فمنیسم شهرت، نیکوکاری سلبریتی‌ها و شهرت و دین پرداخته شده است.

 در فصل ششم نشان داده می‌شود صنعت شهرت چگونه از عناصر دینی برای سلبریتی‌سازی استفاده می‌کند و چگونه مخاطبان و کاربران به مسیری کشانده می‌شوند که احساس کنند با سلبریتی‌ها روابط صمیمانه شخصی و دوسویه دارند.

در فصل هفتم، نویسنده به مسأله مصرف‌گرایی و رابطه آن با شهرت پرداخته و نشان می‌دهد چگونه سلبریتی‌ها به‌صورت آشکار و نهان، مصرف‌گرایی را تبلیغ می‌کنند و چگونه این کار آنها در تضاد با ادعا‌های زیست محیطی آنها قرار می‌گیرد.

فصل هشتم این کتاب به توصیه‌هایی برای مدیریت فرهنگ شهرت اختصاص یافته است. این کتاب تلاش دارد به این سوالات پاسخ گوید:

فرهنگ شهرت از کجا پیدا شد و در ایران چه روندی را طی کرده است؟ رابطه شهرت و پول چیست؟ فضای مجازی چه کمکی به سلبریتی‌ها کرده است؟ چرا نیکوکاری سلبریتی‌ها زیانبار است؟ شهرت چه ارتباطی با فمنیسم پیدا می‌کند؟

آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» می‌نویسد: این کتاب به جنبه‌هایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره می‌کند که تا کنون دیده نشده‌اند. مطالب این کتاب کمک می‌کند که حتی مخاطب غیرایرانی هـم به جنبه‌هایـی از شهرت در کشور خودش آگاه شود کـه تا کنون در پیش چشم او بوده و نمی‌دیده است، و شاید این را بتوان مهم‌ترین امتیاز کتاب دانست.

شاه‌قاسمی، نویسنده کتاب می‌گوید از حدود ده سال پیش که مطالعه روی شهرت را آغاز کرده است، هر روز افراد بیشتری متوجه شده‌اند مسأله شهرت مسئله‌ای مهم در فرهنگ ماست. اوایل کار، حتی جامعه‌شناسان بسیاری به او می‌گفتند مسأله شهرت در ایران چندان مهم نیست که ارزش پژوهش‌های گسترده و ژرف را داشته باشد. رسانه‌های رسمی و غیررسمی ایران چندان مسأله شهرت را جدی نمی‌گرفتند و دانشجویان علوم انسانی کمتر این حوزه را حوزه مهمی برای انجام پژوهش و نگارش پایان‌نامه و رساله می‌دانستند. امروز که میلیون‌ها نوجوان ایرانی عملا برای سلبریتی‌های داخلی و خارجی بردگی می‌کنند، پژوهش‌های بسیار بیشتر و بهتری در این حوزه انجام می‌شود.

بریده‌ای از کتاب «میدان شهرت در ایران» که گوشه‌ای از این ابعاد ناپیدا را ملموس‌تر بیان می‌کند به این شرح است:

«سلبریتی‌های ایرانی معمولاً از اصطلاح «خراب شده» در توصیف کشورشان استفاده می‌کنند انگار این کشور ویرانه‌ای است که لیاقت آنها را ندارد و آنها با بازگشت به این کشور یا ماندن در آن باید بر سرش منت بگذارند. هر وقت چنین اظهار نظر‌هایی را می‌شنوم سه نکته به ذهنم می‌رسد، نخست باید از دوگانه حکومت ملت پرهیز کرد حکومت هم بخشی از ملت است و برعکس. نمی‌توان تصور کرد نیرویی اسرارامیز تعدادی غیرایرانی را از کشوری دیگر آورده است تا در جایگاه‌های مؤثر حکومتی قرار بگیرند و ایران را خراب کنند. دوم سلبریتی‌ها هرگز نمی‌گویند که این خراب شده باعث بالیدن و موفقیت آنها شده است. سوم و از همه مهم‌تر، سلبریتی‌ها هرگز توضیح نمی‌دهند که اگر ایران شایستگی آنها را ندارد چرا حاضر نیستند در جایی کار کنند که شایستگی آنها را دارد.»                     

احسان شاه‌قاسمی در سال ۱۳۵۷ در شهرستان رستم به دنیا آمد. کودکی را در نورآباد ممسنی، شیراز و تهران گذراند. در سال ۱۳۸۱ با مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره سربازی، در سال ۱۳۸۴ وارد دوره کارشناسی ارشد ارتباطات در دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را تا سطح دکتری در این دانشگاه ادامه داد. شاه‌قاسمی از سال ۱۳۹۴ به عنوان عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران مشغول کارشد.

وی در دو دهه گذشته بیش از پنجاه کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و دست کم چهار کتاب را به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر نموده است. مقاله‌های او در مجلات مهم منتشر شده است. از سال ۱۳۹۹ شاه‌قاسمی برای اولین بار درس مطالعات شهرت و هواداران را در ایران ارائه کرد. او پیش از آن یک دهه را صرف مطالعه و تحقیق درباره شهرت و رابطه آن با رسانه‌ها کرده بود. در سال ۱۴۰۲ پژوهش‌های او در قالب کتابی به نام «میدان شهرت در ایران» به وسیله پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد و به عنوان مهم‌ترین منبع تدریس مطالعات شهرت در اختیار دانشگاه‌های مختلف قرار گرفت.

 

انتهای پیام/